Cultuurschok


delhi“Wij schrokken toch wel van alle ellende op straat ondanks onze Afrika-ervaring en reisverhalen die wij gelezen hadden. Heel veel bedelaars en kinderen met of zonder handicap die ons vragend aankeken met een uitgestoken hand om een paar Rupies. Overal vuurtjes op straat om het enigszins warm te krijgen. Men verzamelt gewoon allerlei afval en plastic en steekt het waar dan ook gewoon in de fik. Deze straat die overdag bruist van de handel was zo vroeg in de ochtend alleen maar voor de survivors.
Er staat je een cultuurschok te wachten. De in onze ogen schrijnende armoede, het vuil, de geuren en vooral de kleuren, het openbare leven. Alles is een aanslag op je zintuigen. Enorme contrasten . Waar vind je een straatbeeld dat bestaat uit (echt ontzettend véél) mensen, kamelen, fietsers, geiten, riksja’s,varkens, een voor een winkel geparkeerde beschilderde olifant, auto’s uit de 50er jaren, toeterende TukTuk’s, volgepakte (erin en erop) bussen, apen op balkons en dakgoten, wild beschilderde oude vrachtwagens en daar tussendoor de heilige koeien?

Verderop enkele kleine parkjes waar we in het ochtendzonnetje de eerste papagaaien zagen en eekhoorntjes die over de muurtjes heen flitsten. Na deze eerste kennismaking zijn we Naar oud-Dehli gereden waar we het monument van Gandhi wilden bezoeken. Dit was helaas niet mogelijk omdat er een of andere Russische Delegatie op bezoek zou komen. Daarna een Riksja genomen en ons laten rondrijden voor nog geen euro. Wandelend door de smalle straatjes kijk je je ogen uit. Kraampjes winkeltjes met kruiden, auto-onderdelen,kleding,handwerk en veel vuurwerkwinkels met een rokende verkoper. In de stad is het een chaos , het krioelt er van de riksjas, Tuk tuks, auto’s, brommers, motoren die niets anders doen dan TOETEREN en nog eens TOETEREN.

Hierna rijden we naar Gurdwara Bangla Sahib, een tempel van de Sikhs. Sikhs geloven in een god en kennen geen kastenstelsel. Sikhs zijn erg aardige mensen en zullen vrijwel nooit om geld vragen. We naar het water dat mooi aangelegd bij de tempel ligt. Op blote voeten natuurlijk en dat was het echte IGLO gevoel. Er stond nog een paal op de binnenplaats waarin een sikh klom die geheel in Oranje kledij tot in de nok klom om daar wat op zijn kop rond te bengelen. Zal wel een ritueel zijn maar we kwamen er niet achter wat de bedoeling ervan was. Bij het verlaten van de tempel staan er weer kinderen te bedelen en een van heen maakte diepe indruk op Ria en er vloeiden dan ook de eerste traantjes.Het gedeelte van haar gezicht dat niet bedekt was door haar sluier was heel erg verbrand . Je kunt je dus voorstellen hoe de rest er uit kon zien.
’s Nachts met de hele groep gaan eten bij Chicken-inn waar we heerlijke Indiase gerechten kregen voorgeschoteld die allemaal even lekker waren. Alles vegetarisch en dat zou voor ons ook zo blijven de hele reis. Het was lekker , beviel ons goed en de kans dat we ziek konden worden werd daardoor natuurlijk kleiner. We werden nog meer gemotiveerd om vegetarisch te eten toen we enkele kippenslagers aan het werk zagen. De levende kip zit in een kooi en dan ineens zijn het kipfilets maar dan niet zo mooi ingepakt in plastic als bij ons thuis met een houdheidsdatum stickertje er op. Nee gewoon de nek om draaien en de stukken vlees op de zwarte bodem tussen zijn zwarte voeten geklemd.

Na het eten was bij ons ook de accu echt leeg , we waren doodmoe. Terug naar ons hotel moesten we wel nog verhuizen omdat er iets mis was gegaan met onze kamers en de groep werd verdeeld over 4 aangrenzende hotels. Het was inmiddels hartstikke koud buiten. Onze hotelkamer had een steenkoude vloer en het was ook nog ff wachtten dat het douchewater warm was , maar toen lekker naar bed.

Het gehele reisverslag is te vinden op de website van Ton en Ria
Auteurs: Ton Stegers en Ria Prins
Website: tonstegers.nl